Jesteś tutaj:

Procedura oceny oddziaływania na środowisko

Przez procedurę oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) musi przejść każdy inwestor, który planuje realizację przedsięwzięć mogących stanowić zagrożenie dla środowiska. Jej celem jest określenie, w jaki sposób przyszła inwestycja może wpłynąć na ludność oraz określone komponenty otoczenia, w tym na powietrze, wody podziemne i powierzchniowe, glebę, klimat akustyczny, florę czy faunę, ale też dostępność do złóż kopalin, zabytki, dobra materialne itp. Po zakończeniu analizy opracowany zostaje specjalny raport pozwalający na ustalenie metod ograniczania, zapobiegania lub minimalizowania skutków realizacji danego przedsięwzięcia. Przygotowaniem raportu oddziaływania na środowisko zajmują się osoby, które mają odpowiednie wykształcenie i dobrze znają prawo ochrony środowiska – tak jak specjaliści z firmy BioOperat z Wrocławia.

Jak wygląda procedura oceny oddziaływania na środowisko?

Procedura rozpoczyna się od złożenia wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (decyzji środowiskowej, DŚU) do odpowiedniego organu decyzyjnego. Dla przedsięwzięć, które zawsze znacząco oddziałują na środowisko, podstawowym dokumentem pozwalającym zweryfikować rodzaj zagrożeń jest raport OOŚ, natomiast w przypadku inwestycji mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, do wniosku o wydanie DŚU należy dołączyć kartę informacyjną przedsięwzięcia (KIP). Po przedstawieniu wniosku właściwemu organowi dokumenty są weryfikowane i analizowane, na co urzędnicy mają 30 dni. Dodatkowo konieczne jest zapewnienie udziału społeczeństwa w postępowaniu – konsultacje takie również trwają 30 dni, choć można je przeprowadzać równolegle z uzyskiwaniem uzgodnień i opinii. Zakończenie procedury oceny oddziaływania na środowisko stanowi wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub odmowa zgody na realizację przedsięwzięcia.

Kiedy najlepiej przeprowadzić procedurę oceny oddziaływania na środowisko?

Procedura oceny oddziaływania na środowisko musi poprzedzać uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, zgody na realizację inwestycji oraz pozwolenia na budowę. Moment uruchomienia procedury nie powinien być przypadkowy, ponieważ przekłada się on na czas realizacji całej inwestycji. Start oceny, szczególnie w zakresie inwentaryzacji przyrodniczych (screeningu, monitoringu) powinien być wyznaczony z uwzględnieniem pory roku oraz okresów fenologicznych. Wiele zależy od aktualnych warunków pogodowych, jednak za optymalny czas rozpoczęcia prac terenowych pod kątem oddziaływania na florę i faunę uznaje się zwykle przełom lutego i marca, kiedy to dochodzi do wiosennej migracji. Dla większości obszarów newralgicznym okresem jest pora lęgowa ptaków oraz wegetacji roślin, która ma miejsce między 1 marca a 15 października.

Scroll to Top